Natacha Laeremans schrijft. Schrijven biedt haar rust wanneer de wereld rondom haar te druk en te luid is. Soms is schrijven overleven en helen waarbij het haar troost om gevoelens neer te schrijven op een wit blad als stille getuige.

Afgestudeerd aan de opleiding ‘Permanente Vorming Herstelondersteunende Geestelijke Gezondheidszorg‘ neemt Natacha haar pen. Dit schrijven voelt als een warm dekentje op een kille dag en is bovendien een ode aan Brenda Froyen (medeoprichtster van de opleiding) waardoor Natasha bijzonder werd geïnspireerd. Geniet mee van deze mooie woorden.

Alle tinten

In een onverschillige maatschappij van steeds meer zwart of wit,

in een harde wereld van dualiteit en polariteit, ongenuanceerd,

laat ons hoopvol dromen 

van betere tijden, waarin we elkaar niet langer mijden,

van de mooiste nuances en ondenkbare schakeringen,

van 50 tinten grijs en als dat nog te grauw is, 

van alle kleuren van de regenboog.

Overwoekerd door hersenspinsels en getormenteerde zielepijn,

kortsluiting in mijn hoofd, tussen waan en zin.

Laat ons in deze wiebeltijd niet langer aanmodderen,

maar samen wankelen en herkalibreren,

woorden weven, alle ongefilterde emoties omarmen,

het leven herontdekken met een ontwapenende ademraking.

Blijf ademen, ademhaling na ademhaling.

Laat ons temporiseren, vertragen en verstillen,

tijdens onze moeizame zoektocht naar herstel,

in plaats van gedwongen jachten, hollen en draven.

Laat ons onze verscheidenheid inzetten 

voorbij diepe teleurstellingen

om de noodzakelijke verandering in beweging te zetten.

Laat ons samen reflecteren hoe het anders kan,

hoe het dringend anders moet.

Laat ons verder pionieren in de ongelijke strijd 

tegen taboe, stigma en vooroordelen.

Laat ons samen een onvermoeibaar pleidooi houden 

voor een menselijke, rechtvaardige en warme persoonsgerichte zorg,

zodat ieder zich gezien, gehoord en begrepen voelt.

Laat ons als gelijkwaardige partner

vanuit onze ervaring vastberaden bakens blijven verzetten

en in cocreatie samen verder op weg gaan,

weg van professionele afstandelijkheid,

naar authentieke verbinding en herstelondersteunende zorg

samen steeds meer het verschil maken vanuit een positieve strijd 

en vanuit kwetsbaarheid en zachte kracht het antidotum zijn.

Zwijgen is geen optie meer.

Vanuit diepe verontwaardiging en strijdvaardigheid,

is het een utopie om te streven naar een samenleving 

waarin geen enkel mens de optie van zelfdoding overweegt?

Moeten we écht zo hard blijven roepen om eindelijk gehoord te worden?

Zie de mens achter de kwetsbaarheden, ook wij mogen er zijn, 

laat ons niet langer in de steek, wees er voor ons…

Dichter bij onszelf, dichter bij elkaar als dichter.

---

Opnieuw organiseren de Universiteiten Gent, Leuven en Maastricht samen met vzw PsychoseNet academiejaar ’25 – ’26 een permanente vorming ‘Herstelondersteunende Geestelijke Gezondheidszorg’ (PEVHOGGZ). Ontdek alles over de opleiding academiejaar 2025 – 2026 via deze weg

Mis deze unieke opleiding niet en schrijf je in voor 10 augustus ’25!

Voor meer zachtheid kan je terecht op de site van Ambassadeurs voor een zachtere wereld

Het bijgevoegd beeld is van kunstenaar Hannes Couvreur, vind zijn werk via deze site