Main content

Vraag

Hallo Wim,

is faalangst terecht als je kamerverhuur doet, 4 dagen in een drukke winkel staat en denkt dat je het kan begeven. Dit alles terwijl je eigenlijk niet echt zware fysieke stress ervaart, enkel stress in het hoofd, dat je het allemaal niet gaat aankunnen omwille van mijn psychosegevoeligheid die ik gekregen heb door mijn psychose in 2001?

Groeten

Antwoord

Beste,

faalangst is een best veelvoorkomend probleem, dat een ernstige belemmering kan vormen in het functioneren. Het komt net zo goed voor bij mensen mét als zonder een psychosegevoeligheid. Het besef van je psychosegevoeligheid kan soms echter wel extra bijdragen bij onzekerheid over jezelf en je 'prestatie'-mogelijkheden.

Faalangst is immers die vorm van angst die optreedt als prestaties geleverd moeten worden, waarbij overmatige focus op een mogelijke mislukking je aanwezige kennis en vaardigheden blokkeert. Vaak staat de mening die anderen over je zullen hebben, in deze negatieve gedachten centraal: “wat zullen ze wel niet van me denken”.

De angst betreft dus niet zozeer de taken zelf die gedaan moeten worden, maar de kans of de zekerheid dat die zullen mislukken. Het denken aan de mogelijke, maar voor jezelf eigenlijk vaststaande, mislukking neemt daarbij zo’n vlucht dat er nauwelijks energie overblijft voor het taakgerichte denken. Daarbij geloof je doorgaans zo sterk in de negatieve gedachten over jezelf dat je er niet goed van verlost geraakt. Succeservaringen daarentegen worden niet zelden wat achteloos van de hand gewezen, worden ervaren als toevalligheden die nauwelijks iets met jezelf te maken hebben en vormen vaak onvoldoende reden om wat positiever over jezelf te gaan denken.

Een psychotherapeutische begeleiding, individueel of in groep (af te wegen met je behandelende arts wat het beste bij je past), kan bijdragen aan een positiever zelfbeeld. Waarbij de psychosegevoeligheid minder dominant aanwezig wordt in je zelfbeoordeling en dus het herstel van je leven minder in de weg hoeft te staan.

Tegelijk blijft het natuurlijk ook een voortdurende evenwichtsoefening om, samen met belangrijke anderen uit je omgeving die jou goed kennen, te evalueren of het aantal en het verschil in alle opdrachten die je combineert, objectief ook wel of niet teveel stress en draaglast kan veroorzaken voor jou. Want als dat toch een beetje zo zou zijn, heb je misschien ook wel werk met keuzes maken.

Ik wens je alleszins toe dat je met je behandelende arts de mogelijkheid kan exploreren om de behandeling voor je angstklachten tijdelijk intensiever vorm te geven dan nu het geval is.

Wim Simons

Deze vraag is gesteld door een man in de leeftijdscategorie 35-50
Beantwoord door: Wim Simons op 14 juni 2022
Expert Avatar

Wim is behandelend en beleidspsychiater in de VZW St. Annendael in Diest. Samen met de multidisciplinaire teams binnen en buiten het ziekenhuis probeert hij voortdurend in een verbindende en evenwaardige open dialoog te gaan met mensen met ernstige psychiatrische problemen én hun betrokkenen. Om samen te werken aan hun herstel.

  • Deel deze pagina: