Vraag

Beste

Mijn broer is 53 jaar en neemt reeds 30 jaar Haldol wegens schizofrenie. 4 jaar geleden een psychose gehad en sindsdien denkt hij de zoon van God te zijn. Nu stelt hij voor om een DNA test te laten doen samen met onze (echte) vader. Mag ik hem daarin steunen? Hij beweert dat hij zijn mening zal herzien als blijkt dat het wanen of hallucinaties waren.

Een bezorgde zus

Antwoord

Beste,

Bedankt om je bezorgdheid te delen en zo helder te omschrijven.

In je verhaal lees ik dat je broer al een tijdje medicamenteus ondersteund wordt met als doel zorg te dragen voor zijn kwetsbaarheid. Doch lijkt het alsof deze kwetsbaarheid weer meer aan de oppervlakte verschijnt en de grens tussen -werkelijk en onwerkelijkheid- weer vager lijkt te worden. Althans dienen we rekening te houden met het gegeven dat hetgeen onwerkelijk lijkt en blijkt voor de mensen rondom je broer, dit wel de werkelijkheid lijkt voor jouw broer.

Ik kan me echter inbeelden dat je twijfelt over het al dan niet ondersteunen van zijn vraag naar een DNA-test. Persoonlijk vind ik het moeilijk om hier een ja-nee antwoord op te geven en zou ik je vraag graag willen verbreden om je verder te helpen.

Mogelijks is de vraag van je broer voor jou ook een signaal waaraan je merkt dat je opnieuw bezorgder wordt om je broer. We weten dat mensen die een psychose doormaken zich vaak verward en onrustig voelen, stress en angsten ervaren. Ik kan me inbeelden dat je broer er alles aan wil doen om antwoorden te vinden op zijn vragen, onzekerheden, angsten en ideeën. Een DNA-test kan één van de vele manieren zijn, maar of dit hem werkelijkheid rust en herziening van zijn werkelijkheid zal brengen, is natuurlijk geen zekerheid.

Waar ik het graag met jou over wil hebben is dat het kunnen aangaan van een warme, veilige ‘connectie of verbinding’ met je broer zeer betekenisvol kan zijn in deze verwarrende en stressvolle beleving. We weten dat in discussie gaan, de wanen veroordelen of in twijfel trekken vaak leidt tot het uit verbinding treden.

Het feit dat hij dit met jou deelt én jij bezorgd bent om je broer, tonen voor mij aan dat er een veilige vertrouwensband tussen jullie is en je deze ruimte ook kan benutten om (opnieuw) iets te betekenen voor hem.

Ik moedig je aan om deze bezorgdheid en twijfel, die je rond de DNA-test voelt, met je broer te delen en te bespreken. (Als dat tenminste kan en veilig genoeg aanvoelt voor jou.) Zonder te belanden in het in twijfel trekken van zijn opvattingen of ideeën. Het creëren van een rustige en veilige omgeving zonder te veel externe, overspoelende prikkels lijkt me hierin ook helpend. Om enerzijds met hem een verbindend gesprek te kunnen aanknopen en hem anderzijds indien nodig toe te leiden naar vrijwillige en gepaste hulp bv. een betrokken psychiater, huisarts en/of psycholoog.

Verder denk ik dat volgende informatie nog betekenisvol kan zijn voor jou:

10 tips bij psychose en hoe omgaan met iemand die een psychose beleeft
In gesprek met psychose - Jules Tielens 
Zintuig verzint   - Leen Verhaert

Ik wil je heel veel moed en succes wensen,
Hartelijke groet,
Alien Hoorelbeke

Alien Hoorelbeke is klinisch orthopedagoog en gezinstherapeut.
Ze is tevens familie-ervaringsdeskundige. Alien is verbonden aan haar eigen privépraktijk voor kinderpsychiatrie en -psychotherapie en heeft een voorliefde voor het werken met zeer jonge kinderen. Alien gelooft in de kracht van de kwetsbare hulpverlener en draagt graag haar steentje bij om het taboe rond psychische kwetsbaarheden te helpen doorbreken.