Vraag

Dag,

Ik ben een persoon die stemmen, gevoelens of geuren en veel andere kan interpreteren van mij of anderen; waarom zeg ik interpreteren, omdat dit stemmen zijn die meestal uit het niets komen maar die getriggerd worden door een mens of dier.

Ik heb hier zonder het te weten al heel mijn leven last van, ik heb dit nooit geweten omdat mijn stemmen (die gigantisch veel voorkomen) mijn eigen stem zijn. Zoals je innerlijke ik of innerlijke criticus. Ik ben ondertussen al 10 jaar bewust van een deel van mijn stemmen (ik heb hieromtrent al veel theorieën gehad).

Helaas begon ik te twijfelen dat ik mijn eigen persoonlijkheid ken, doordat deze stemmen zo een groot deel van mijn bewustzijn zijn. Dus heb ik DNA-onderzoek laten doen om een beter zicht op mijn persoonlijkheid te krijgen, ik was tevreden over deze resultaten. Op één na: meer dan gemiddelde kans op een lage mentale behendigheid.

Ik weet niet wat jullie hierover weten, maar ik denk dat mijn stemmen genetisch bepaald zijn, en dat deze mijn lage mentale behendigheid bepalen.

Zouden mijn stemmen mijn verstoord denkpatroon kunnen verklaren? En is dit genetisch bepaald zo ja welke genen? En kan ik hieraan werken?

Dank u.

Antwoord

Beste,

Het horen van stemmen en een verstoord denkpatroon komt vaak samen voor. Maar het is niet zo wat wat veroorzaakt. Soms zien we inderdaad dat het horen van stemmen, kan leiden tot verstoringen in het denken. Maar evengoed wordt gezegd dat een verstoord denken de voedingsbodem vormt voor het horen van stemmen. Ik denk dat je kan stellen dat ze beide uitdrukkingen zijn van een groot associatief vermogen, waardoor de innerlijke stem als een echte stem ervaren wordt, terwijl hetzelfde grote associatieve vermogen ook kan leiden tot een soms meer verwarde of onlogische gedachtengang. Het mooie eraan is dat we zien dat een groot associatief vermogen vaak ook samenhangt met meer creativiteit.

Of dit samenhangt met specifieke genen, daar is het antwoord duidelijk neen op. Dit soort ervaringen hangt samen met een heleboel genen die allemaal zeer kleine effecten hebben. We spreken dan ook vaker van een 'polygenetische risico-score' - een verzameling van heel veel genen met allemaal hele kleine effectjes. Evenvaak zien we dat dit ook kan samenhangen met dingen die je in je leven hebt meegemaakt, moeilijke of traumatische ervaringen bv.

Kortom, het is een samenspel tussen zowel biologische / genetische factoren als omgevingsfactoren, en we kunnen dit zeker niet specifiek terugbrengen tot 1 specifiek gen.

Ik hoop dat deze uitleg je wat verder geholpen heeft.

Met vriendelijke groeten,

Inez

Inez is psycholoog en hoogleraar Psychiatrie binnen het Center for Contextual Psychiatry aan KU Leuven. Zij doet voornamelijk onderzoek naar de interactie tussen de persoon en zijn omgeving bij het ontstaan van psychische klachten. Inez is ook expert in het gebruik van digitale technologie bij de behandeling van psychische aandoeningen.