Vraag

Beste,

Mijn schoonmoeder is reeds tweemaal gecolloceerd. Na 40 dagen merken wij op dat het thuis niet langer lukt. Ze bevindt zich terug in een diepe psychose. Ze heeft last van heel wat complottheorieën en financiële rampen. Daarenboven heeft ze geen ziekte-inzicht.

Ik vraag mij af of het mogelijk is om haar te laten opnemen in een psychiatrisch rusthuis?

Alvast bedankt.

Antwoord

Beste,

Uit je verhaal begrijp ik dat je schoonmoeder kampt met psychotische symptomen die een impact hebben op haar financiële toestand en haar veiligheid en dat 2 gedwongen opnames haar niet hielpen. Ik kan niet zo goed uit je vraag opmaken hoe oud je schoonmoeder al is, maar ik vermoed dat er al sprake is van een hoge leeftijd, gezien je vraag naar een psychiatrisch rusthuis.

Psychotische symptomen op hogere leeftijd kunnen uiteraard voorkomen bij mensen die vroeger al blijk gaven van een psychosegevoeligheid bij stress, slaaptekort, traumatische voorgeschiedenis, middelengebruik of andere aanleidingen, maar kunnen op die leeftijd natuurlijk ook voorkomen in het kader van een neurodegeneratief (bijvoorbeeld dementieel) toestandsbeeld. Het kan relevant zijn om meer zicht te hebben op dit laatste, in overleg met de huisarts om te beginnen.

Je vraag naar een psychiatrisch rusthuis is vanuit je relaas in ieder geval wel begrijpelijk. Maar ik moet je meegeven dat er in Vlaanderen geen specifieke rusthuizen zijn, die erkend zijn als "psychiatrisch" rusthuis. Er bestaan wel zogenaamde PVT's (psychiatrische verzorgingstehuizen), maar daar komen meestal mensen terecht die vanaf een wat jongere leeftijd met langdurige psychiatrische problemen kampen en die een meer continue begeleiding vergen bij het dagelijkse leven en wonen. Maar de crisissituaties die je hier beschrijft, kunnen daar meestal niet worden opgevangen.

Uiteindelijk kan je een persoon met de door jou beschreven problemen, die zich niet wil laten helpen en die daarbij een reëel gevaar kan betekenen voor zichzelf of voor anderen, vooralsnog enkel via een nieuwe gedwongen opname terug in contact brengen met residentiële hulpverlening. En dat kan dan ook enkel opnieuw in een psychiatrisch ziekenhuis. Wanneer de problematiek meer tijd dan veertig dagen vergt om behandeld te worden, kan er in die eerste weken van gedwongen opname wel overwogen worden om aan de vrederechter een verlenging van die maatregel aan te vragen. De vrederechter komt dan zelf naar het ziekenhuis om te oordelen of deze vraag hem of haar juridisch gerechtvaardigd lijkt of niet.

Ik hoop dat je hiermee alvast wat meer duidelijkheid hebt gekregen. En dat jullie in overleg met bijvoorbeeld de huisarts verder kunnen bespreken welke volgende stappen er best kunnen gezet worden om je schoonmoeder te helpen om terug meer vat op haar leven te krijgen, op een manier die voor jullie ook veilig mag aanvoelen.

Wim Simons

Wim is behandelend en beleidspsychiater in de VZW St. Annendael in Diest. Samen met de multidisciplinaire teams binnen en buiten het ziekenhuis probeert hij voortdurend in een verbindende en evenwaardige open dialoog te gaan met mensen met ernstige psychiatrische problemen én hun betrokkenen. Om samen te werken aan hun herstel.