Vraag

Beste,

Ik zit momenteel nog in de diagnosefase voor ADHD, maar dit proces duurt enorm lang en in de tussentijd zijn er veel problemen en frustraties opgestapeld, wat heeft geleid tot een burn-out.

Ondanks dat ik coaching en therapie volg, heb ik het gevoel dat het niet helpt en dat mijn situatie alleen maar erger wordt. Ik ervaar steeds vaker stressaanvallen en de ruzies met mijn naasten worden heviger, mede omdat ik me niet begrepen voel. Dit zorgt ervoor dat ik me erg alleen voel en het heeft ook een grote impact op mijn vrouw.

Denk je dat een tijdelijke opname een goede optie zou kunnen zijn om tot rust te komen en meer gerichte ondersteuning te krijgen? Ik weet niet meer hoe ik het zelf moet aanpakken en ben ten einde raad.

Alvast bedankt!

Antwoord

Beste,

Het moet inderdaad lastig voor je zijn als je het gevoel hebt dat veel problemen ondanks je inspanningen toenemen, en je vooral (nog) niet weet hoe je dit kan keren.

Je vertelt dat je al in therapie bent en dat een ADHD-diagnostiek nog lopende is. Uit wat je verder vertelt, maak ik op dat je ondertussen ook vooral steeds moeilijker interacties met anderen ervaart.

Ik lees dus over een mix van stemmingswisselingen- en spanningsklachten, concentratieproblemen en interpersoonlijke problemen. Het lijkt me belangrijk dat dus ook samen met jou uitgezocht wordt hoe dit allemaal samenhangt en wat wat misschien mee in gang zet of triggert. Dat kan je met je therapeut, maar soms kan een opname van enkele weken inderdaad ook wel helpen om die probleemsamenhang te verhelderen en tegelijk wat aan innerlijke kalmte te herwinnen. Het voordeel van een opname is dat een heel multidisciplinair team met je aan de slag gaat en je daarbij 24/7 leert kennen en inschatten. Doorgaans betrekken ze daar ook je naasten bij. Dat biedt uiteraard rijkere informatie dan één gesprek per week of de resultaten uit allerlei vragenlijsten. Al kan het globale resultaat misschien wel wat verrassender zijn dat wat je er nu over denkt.

Tegelijkertijd is een opname natuurlijk ook wel een ingreep in het dagelijkse leven van jezelf en je gezin. Dat moet je zeker mee afwegen. Bovendien is het soms ook wel zoeken naar de juiste opname-afdeling.

Ik zou je willen adviseren om dit met je partner, je therapeut en je huisarts eerst goed door te spreken. Zodat je in goed overleg en met hun kennis van jou en de opnamemogelijkheden in jouw streek een beslissing kan nemen.

Wim Simons

Wim is behandelend en beleidspsychiater in de VZW St. Annendael in Diest. Samen met de multidisciplinaire teams binnen en buiten het ziekenhuis probeert hij voortdurend in een verbindende en evenwaardige open dialoog te gaan met mensen met ernstige psychiatrische problemen én hun betrokkenen. Om samen te werken aan hun herstel.