Vraag

Beste,

Ik ben 15 jaar oud en het is zeer moeilijk, zowel thuis als op school. Twee keer per maand ga ik langs bij een psychologe, maar deze verwees mij nu door naar een centrum om mij te testen. Mijn mama heeft hier twee weken geleden een eerste gesprek gehad en over twee dagen heb ik mijn eerste gesprek met de mensen in dit centrum en wordt de eerste test al afgenomen. Ik sta ervan versteld hoe snel dit eigenlijk allemaal gaat. Vanaf februari ga ik bij een psychiater. Dit bezorgt mij heel wat druk omdat ik bang ben voor de resultaten.

Afgelopen week ben ik niet naar school geweest. Ik voel me wederom heel erg slecht in mijn vel en voel mij niet gelukkig om wie ik ben. Wat ik het meeste doe is wenen, in bed blijven liggen en slapen.

Ik heb nagedacht over een opname. Persoonlijk denk ik er op deze manier achter te kunnen komen wie ik ben en wat ik echt wil. Is dit een mogelijkheid?

Alvast bedankt.

Antwoord

Beste,

Hoogsensitieve jongeren hebben het dikwijls moeilijk om als adolescent hun plaats te vinden. Gewoonlijk lukt dat de meesten wel. Maar de weg ernaartoe kan ontredderd zijn. Het geeft je veel onzekerheid en verwarring. En dat is best begrijpelijk.

Het is goed dat je je laat helpen. Zodat je beter begrijpt wat je allemaal overkomt. Een diagnose doet vaak niet meer dan dat. Namelijk je helpen te begrijpen waarom het leven voor jou moeilijker is dan voor een ander. Maar een diagnose bepaalt je leven niet. Iedereen maakt hobbels in zijn leven mee. En dat is ook de weg naar 'volwassenheid'. Niemand weet wat de toekomst biedt. Ook dat maakt veel mensen onzeker . Het is dus belangrijk dat je de diagnose niet zo maar beschouwt als een identiteit, maar als een uitdaging. Een diagnose bepaalt een stukje van wie je bent, maar iedereen is verschillend en iedereen moet tijdens zijn/haar leven een weg verkennen en er voor gaan.

Met vriendelijke groet

Philippe Delespaul is een klinisch psycholoog en hoogleraar innovaties in de geestelijke gezondheidszorg aan de universiteit Maastricht. Hij heeft ervaring met wijkgerichte zorg en de ontwikkeling van weerbaarheid bij mensen met een psychose en hun betrokkenen.