Enkele jaren geleden werkte hij nog mee aan de documentaire Gek en Geniaal, over psychose en gaf hij ook enkele workshops over aanvaarding. Bedankt Frank voor deze bijzondere blog met een hoopvolle boodschap.

Helaas maar niet helemaal helaas

Sommige mensen hebben een kortstondiger ervaring met psychose. Na een verwarrende tijd, kunnen ze hun leven verder zetten. Ook voor hen zal die psychose ongetwijfeld een ingrijpende ervaring geweest zijn. Maar ze slagen erin veel van hun dromen in het leven toch waar te maken. Het is goed dat het zo voor hen is. Voor anderen echter zet het leven met psychose een streep door veel van hun wensen en verlangens in het leven. Zo verging het mezelf. Ik had graag een fijn gezin gehad en een boeiende job. Als jonge twintiger was dat mijn hoop voor het leven. Helaas maar niet helemaal helaas, werd ik toen overvallen door een eerste psychose. Vele psychoses zouden nog volgen. Sommige waren ernstig, andere lichter.

Na een lange zoektocht heb ik nu een zeker evenwicht gevonden en durf ik zeggen dat ik echt wel gelukkig ben. Wat erg belangrijk is geweest om dat geluk te vinden is het aanvaarden dat ik in dit leven een ander lied zing dan ik oorspronkelijk van plan was. Over die aanvaarding wil ik hier schrijven.

Aanvaarden dat je een ander lied zingt

Een psychose treft je vaak voor het eerst als je nog behoorlijk jong bent. Net als je je vleugels echt wil beginnen uitslaan en je leven begint, overkomt een psychose je als een donderslag bij heldere hemel. Als het bij één of enkele psychose blijft, kan je toch verder met je plannen maar soms ben je te gevoelig voor psychose en moet je veel rust inbouwen in je leven. Soms veel meer dan je lief is. Soms lijk je wel een vat vol ideeën dat bruist en kolkt maar helaas niet genoeg tot uitdrukking kan gebracht worden omdat je die vervloekte rust nodig hebt om uit de psychoses te blijven. Dat besef kan pijn doen, erg pijn. Die pijn is volledig normaal. Niemand kan dit zomaar aanvaarden. Toch heeft het zin om veel moeite te doen om naar deze aanvaarding te streven.

Iets dergelijk aanvaarden kost tijd. Soms veel tijd. Ikzelf heb verschillende malen geprobeerd studies te hervatten, heb allerlei soorten vrijwilligerswerk gedaan maar uiteindelijk leid ik nu een erg rustig leven. Eén van de rijkdommen van dat leven is dat ik veel tijd heb om met vrienden en familie om te gaan, te wandelen en naar muziek te luisteren. Er is veel vrijheid in mijn leven. Het zien van de rijkdommen in je leven ondanks en dankzij je gevoeligheid voor psychose kan ontzettend helpen om te aanvaarden dat je in dit leven een ander lied zingt dan je van plan was. Misschien zijn die rijkdommen voor jou ook helemaal anders.

Aanvaarding vinden via kronkelige wegen

Die rust die je zo nodig hebt om je psychoses op zijn minst wat buiten de deur te houden, wordt versterkt door net die aanvaarding. Aanvaarden zorgt voor een zekere rust in jezelf. Die aanvaarding vinden liep voor mij langs kronkelige wegen en het was soms behoorlijk pijnlijk maar ik ben blij dat ik heb aanvaard dat het anders gaat in mijn leven en dat het zo ook goed is. Dat ik er mag zijn mét mijn kwetsbaarheid en dat mijn familie en vrienden me ook zo aanvaarden. Dat laatste heeft het hele aanvaardingsproces zeker mede mogelijk gemaakt.

Aanvaarding is iets waar de meeste mensen mee geconfronteerd worden in hun leven. Het verlies van een partner of een kind, een ontslag of nog iets helemaal anders kan ook heel moeilijk zijn om te aanvaarden. Misschien kan je wel over je problemen praten met iemand die iets heel anders meemaakt? Het is een cliché maar praten helpt. Uiteraard ook het praten met lotgenoten.

Aanvaarding, het begin van een gelukkig leven

Als ook jij door psychose een ander lied zal zingen in dit leven, hoop ik dat je dit ook kan aanvaarden en er vrede mee kan hebben. Voor mij was die aanvaarding het begin van een gelukkig leven. Daarom ook schrijf ik helaas maar niet helemaal helaas, wat mijn psychoses betreft. Het is goed afgelopen en ik ben nu blij met mijn leven. De pijn waar ik over sprak verdwijnt niet helemaal maar ze deemstert langzaam weg. Zo gaat het vaak bij aanvaarding.

Lees ook:

Op de grens tussen ‘gek en geniaal’