Gaan psychose en creativiteit hand in hand? Leggen we inderdaad verbindingen op een unieke manier in een psychose? Of zijn mensen met een psychosegevoeligheid in het algemeen beter in staat om ‘out of the box’ te denken?
Vragen waar we in deze blog geen antwoord op krijgen, wel mogen we mee genieten van Charlotte haar ervaringsdeskundig gedicht. Charlotte is mama van 3 meisjes en schrijft heel graag. Ze is 35 jaar en heeft vorige jaar een tweede psychose overwonnen. Ze probeert te begrijpen wat er is gebeurd en de pen helpt haar daarbij.
Je pense donc je suis…
What a bullshit Descartes.
Al mijn zintuigen verloochenen mij.
Ik vertoon mij in een parallel universum.
Mijn Fantasie is mooi maar verstijfd mij met angst.
Wat is de realiteit?
Het verleden met al zijn waarheden.
Het nu met al zijn curiositeiten en nieuwigheden.
Ik blijf in de waan.
In al mijn stilte ervaar ik oorverdovende, luide signalementen.
Van stemmen door de muren tot subliminale boodschappen.
Wie is hier wat?
Angstaanjagend is het.
Ik kan niet meer op mijn zintuigen vertrouwen, maar heb daar geen grip op.
Verga in stilte, eet niet van angst.
Zo zij het, dit is wat ik heb verdiend.
Kom ik hier uit?
Ik luister maar hoor teveel.
Stilte is vergankelijk vermits deze onbestaande is.
Mijn Kompas is losgeslagen en toch ben ik dit.
Reacties: