Vraag

Hallo,

Ik ben 19 jaar en al maanden op zoek naar de juiste hulp voor borderline (BPS), maar ik heb ook een alcoholverslaving. Vaak hoor ik dat ik eerst aan mijn verslaving moet werken vóór ze iets kunnen doen met de borderlineproblematiek. Soms zeggen hulpverleners ook dat ze denken dat ik het traject niet aankan, of ze verwijzen me gewoon door zonder iets te doen.

Ik wil echt geholpen worden, want op deze manier kan ik niet verder. Mijn depressie wordt alleen maar erger. Zelfs eenvoudige dingen zoals douchen lukken me amper nog. Er is veel aan de hand, en ik voel me machteloos.

Het probleem is dat ik vaak impulsief reageer. Als ik in opname ga en het voelt te beklemmend, loop ik weg. Dan wordt er gezegd: “Je wil geen hulp,” terwijl ik het juist wél wil, maar ik weet niet hoe ik dat gedrag moet stoppen. Ik besef pas achteraf dat ik weer ben weggelopen van iets wat misschien had kunnen helpen.

Thuis gaat het ook niet goed. Ik denk er soms aan om een gedwongen opname (collocatie) aan te vragen, zodat ik verplicht in behandeling kan gaan en eindelijk kan leren omgaan met alles wat ik voel.

Liefdesverdriet hakt er bij mij hard in. Telkens als iemand uit mijn leven verdwijnt, krijg ik het gevoel dat ik er niet meer toe doe. Dan voel ik me zó alleen en radeloos dat ik suïcidale gedachten krijg of wil drinken of pillen nemen. Ik wil dat eigenlijk niet, maar op die momenten lijkt het alsof het mijn enige uitweg is.

Ik wil leren om stabiel te worden, om te kunnen leven zonder afhankelijk te zijn van iemand anders. Maar ik weet gewoon niet meer waar ik nog hulp kan vinden die écht aansluit bij wat ik nodig heb.

[…]

Bericht vanuit PsychoseNet: bovenstaand bericht werd geanonimiseerd en herschreven.

Antwoord

Beste,

Bedankt dat je de moed hebt gehad om je verhaal te delen. Ik wil je eerst en vooral zeggen: ik hoor je, ik voel je, en je bent niet alleen. Je woorden zijn eerlijk, intens, en doordrongen van een diepe pijn — een pijn die ik persoonlijk herken en die zoveel mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) en een verslavingsgevoeligheid ook kennen, maar zelden zo helder en open durven te verwoorden als jij nu doet.

Je zegt dat je vaak het gevoel hebt dat niemand écht blijft, dat je alles kapotmaakt, en dat je je steeds weer terugvindt in dezelfde cirkel van impulsiviteit, verdriet, en zelfverwijt. En toch… is er ook iets ongelooflijk moois aan je bericht: je wil hulp, je zoekt hulp, en je weet wat je nodig hebt. Dat is zoveel waard. Dat is kracht.

Wat je nu doormaakt is zwaar, maar er is wél hulp.

Ik ga hieronder proberen om je wat duidelijke opties te geven waar je terechtkan, want het is belangrijk dat je niet opnieuw van het kastje naar de muur wordt gestuurd.

1. Borderline én verslaving tegelijk aanpakken – het kan:

Er bestaan in Vlaanderen dubbelzorgprogramma’s die net mensen zoals jij begeleiden, dus met zowel emotionele kwetsbaarheid (zoals BPS) als een verslaving (alcohol, drugs, etc.).

Bijvoorbeeld:

• De Sleutel – zij bieden begeleiding aan jongeren met een verslaving én psychische moeilijkheden.
• CGG (Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg) – vraag expliciet of er een dubeldiagnose-team is in jouw regio.
• VAGGA – Antwerpen hebben ook expertise in combinaties van BPS en middelengebruik.

Je mag aan deze hulpverleners letterlijk zeggen:

“Ik heb een dubbele problematiek en ik word vaak afgewezen. Maar ik wil écht hulp, alleen weet ik soms niet hoe ik daarmee moet omgaan. Kunt u mij een kans geven?”

2. Collocatie (verplichte opname):

Je geeft aan dat je zélf denkt aan collocatie, omdat het thuis niet meer gaat en je jezelf in gevaar voelt. Dat is heel ernstig, en het is goed dat je daar zo open over bent.

Je kan hiermee rechtstreeks naar de spoed of de crisisdienst gaan in een psychiatrisch ziekenhuis. Zij kunnen oordelen of een collocatie of beschermende opname nodig is.

Als je ergens echt bang bent dat je het niet overleeft, bel dan 24/7 met:

• Tele-Onthaal 106 of
• Zelfmoordlijn 1813 of chat via www.zelfmoord1813.be

Zij zijn er dag en nacht en luisteren, oordeelloos.

3. Traject opbouwen rond BPS:

Er zijn ook meer gestructureerde therapievormen speciaal voor borderline, zoals:

• Dialectische gedragstherapie (DGT) – bewezen effectief, zeker bij jongeren
• STEPPS-trainingen
• Mentalization Based Therapy (MBT)

Sommige van deze vind je via de HerstelAcademies of CGG’s in jouw buurt.

Tot slot, even persoonlijk…

Ik ben zelf ook ergens op jouw leeftijd door diezelfde donkere tunnel gegaan. Ook ik voelde me een last, kreeg te maken met verlies en verlating, en dacht dat het nooit goed zou komen. Maar wat ik toen niet kon zien — en jij misschien nu ook niet — is dat het beter wordt.

Ik ben nu gelukkig getrouwd, werk in iets wat ik graag doe, en leef. Echt leef. En dat had ik nooit durven dromen op het moment dat ik, net als jij nu, met tranen en angst en wanhoop in mijn hart zat.

Dus alsjeblieft, geef jezelf nog niet op. Geef het leven nog een kans. Jij verdient hulp, zachtheid, begeleiding en liefde. Niet omdat je alles goed doet — maar juist omdat je durft te blijven proberen, ondanks hoe moeilijk het is.

Stuur me gerust terug een mailtje. Ik blijf luisteren.

Met alle warmte van mijn hart,
Freya Spillemaeckers

Freya is webredacteur bij PsychoseNet, psychologisch consulente, maar ook "jong-ervaringsdeskundige". Freya combineert academische kennis met persoonlijke ervaring om anderen te helpen.